This Is the Sea
Mooiste album van The Waterboys, met natuurlijk hun hit The Whole Of The Moon. Dat associeer ik altijd met het zondagochtendprogramma van de KRO in die tijd. Ik praat over begin 1986. De Katholieke Radio Omroep had een wekelijkse lijst van hooguit 10 of 15 nummers die hoofdzakelijk werd samengesteld door de redactie en een klein beetje door de luisteraars. Over het algemeen stonden hierin meestal de betere nummers uit de contemporaire hitlijsten, en vaak juist niet de echte commerciële grote hits. The Whole Of The Moon, was dan zo’n nummer. Steengoed maar in de Top 40 een bescheiden hit. Grotere hits hebben ze trouwens ook niet gehad. Maar voor de Stichting maakt dat niets uit, het album This Is The Sea is een geweldig album. Alleen kloppen er meerdere dingen niet aan het album. Ik zal het proberen uit te leggen.
Allereerst de openingstrack, Don’t Bang The Drum. Het meest opzwepende nummer dat Regina kent (zie gastenlijsten) en ik ben blij dat zij dit nummer ook zo weet te waarderen. Maar juist in dit nummer wordt er nogal stevig op de drum gebangd, dus dat klopt niet. De band zelf kent trouwens geen drummer, daar huren ze een sessiemuzikant voor in. Mike Scott bedient daarnaast zelf de drumcomputer. Mogelijk hebben Mike Scott en de ingehuurde sessiedrummer, Chris Whitten, onenigheid en komt daar dit prachtig opzwepende nummer vandaan.
Het andere wat niet helemaal klopt is het nummer Trumpets. Het eerste van een groot aantal nummers dat Mike Scott schreef voor het album. Mooi nummer maar iedere keer als ik hem Trumpets hoor zingen hoor ik daarna een saxofoon.
De saxofoon is trouwens een belangrijk instrument op het album, komt bijna in ieder nummer voor. Zelfs in The Whole Of The Moon, maar dan wel pas na de komeetinslag. Ook komt de trompet op dit album vaak voor, en de combinatie met saxofoon is in de popmuziek vrij zeldzaam. Ik zal mijn nichtje Laura, die saxofoon speelt, dit album tippen. In mijn Saxofoon Top 100 zijn The Waterboys tot mijn spijt een omissie. Daar komt in versie 2 verandering in.
Tot slot wil ik het titelnummer roemen vanwege het feit dat dit het ruigste nummer is dat ik ken waar geen drums in voorkomen. Waarschijnlijk zijn Mike Scott en zijn drummer in dit nummer tot elkaar gekomen.