GOING ALL THE WAY IS JUST THE START
Meat Loaf heeft ogenschijnlijk veel pogingen ondernomen om Paradise By The Dashboard te herhalen of te overtreffen. Er zijn ook niet voor niets albums met de titel Bat Out Of Hell II en Bat Out Of Hell III uitgekomen. Op Bat Out of Hell (I) en op latere albums van Meat Loaf zijn we veel goede nummers tegengekomen. Zijn beste albums zijn die met Jim Steinman, maar zonder hem waren er ook goede albums.
In veel nummer van Meat Loaf zingt hij een duet met een zangeres. Er zijn er veel voorbij gekomen, ook wel eens met zijn vrouw of zijn dochter, zie elders op deze site ‘Meat Loaf’s vrouwen‘. Veel van die duetten lijken dus pogingen om Paradise By The Dashboard te herhalen, zeker de langere nummers. Denk natuurlijk aan I’d Do Anything For Love But I Won’t Do That, I’d Lie For You And That’s the Truth, Couldn’t Have Said It Better en vergeet ook Dead Ringer For Love niet.
En in 2016 is het weer zo ver: Going All The Way Is Just The Start. Ze hebben nu alles uit de kast gehaald zo lijkt het. En het bijzondere is, het is met hetzelfde personeel. En dat maakt het heel bijzonder, want allemaal aardig bejaard intussen, hebben ze er een heel theatraal werk van gemaakt. Niet alleen Meat Loaf en Jim Steinman zijn van de partij, maar ook de 2 vrouwelijke hoofdrolspelers bij Paradise By The Dashboard doen mee. Het was lang geleden en ver weg maar we weten het nog steeds: Ellen Foley zong het in in de studio, Karla DeVito playbackte het in de clip. En was het zoveel beter dan het is vandaag? Dat valt te bezien. Paradise By The Dashboard Light had veel impact bij het publiek en de media. Dat kun je van Going All The Way Is Just The Start niet echt zeggen. Maar toch vind ik het een bijzonder, historisch nummer. Ik ben onder de indruk van de vocale kwaliteiten van de dames. Als je op de bijna AOW gerechtigde leeftijd nog zo kan zingen dan is dat natuurlijk fantastisch. Ze zingen echt als jonge meiden. En ook bijzonder is dat hun stemmen zo op elkaar lijken, ze zijn bijna niet uit elkaar te houden. Karla DeVito had het net zo goed in de studio kunnen inzingen. En Ellen Foley had ook de clip kunnen doen. Qua uiterlijk doen ze ook niet voor elkaar onder.
En Meat Loaf zelf? Hij zingt alsof hij een hersenbeschadiging heeft en misschien heeft hij dat ook wel. Heeft al heel wat meegemaakt, auto-ongeluk, vliegtuigongeluk, een paar keer van het podium af gelazerd. Een wonder dat hij nog leeft en überhaupt nog kan zingen. Going All The Way Is Just The Start is in alle opzichten een bijzonder nummer, erg theatraal, bombastisch, echt flink aangezet hier en daar. Het heeft wat musical-achtigs, ook door de manier van zingen van de dames. Er wordt ook veel tekst herhaald, niet zo gek natuurlijk voor een nummer van ruim 11 minuten. De titel is ook weer zo’n typische Jim Steinman vondst: altijd iets met een tegenstelling of iets dat strikt genomen niet kan. Er zitten mooie oneliners in zoals ‘there’s no such thing as too far’ maar de leukste vind ik ‘the Crusaders of the Heart’. Als je niet goed luistert hoor je ‘de Mercedes of the Heart’. Een gevalletje mama appelsap. Dus voor de reclamemakers onder de lezers: dit is het ideale nummer als muzikale begeleiding voor een Mercedes reclame spotje. Luister het nummer helemaal af, want het zit pas in het 5e en 6e bedrijf (ja de bijtitel is A Song In 6 Movements).
Conclusie: is dit een 2e Paradise By The Dashboard Light? I want to know right now. Nee, het is niet de 2e, het is misschien wel de 6e. Mijn opvatting is: iedereen mag dat voor zich zelf bepalen, ik weet ook niet de ware intenties van de artiesten. Ik beoordeel ze allemaal als aparte liedjes, ik hoor en voel wel bepaalde gelijkenis, maar zoals altijd bij Bureau Jaderland gaat het om de luisterbaarheid. En de luisterbaarheid van Going All The Way Is Just The Start overtreft wat mij betreft die van Paradise By The Dashboard Light. It was long ago and far away and it may have been better than it is today but there’s so much Paradise lost and so many wounds you can’t heal, take me deep inside the heart and going all the way is just the start. En all the way duurt na 39 jaar 3 minuten langer.