Moondance

Het Album van de Week van week 5-2019:

Moondance – Van Morrison

Beluister via Spotify

Dit weekend precies 39 jaar geleden uitgebracht, en het 3e album uit 1970 dat als Album van de Week benoemd is. Het is een zeer gevarieerd album dat zeer invloedrijk is. Het nummer “Moondance” zegt je zo misschien niks, tot dat je hem hoort. Ook het nummer “Crazy Love” is bekender dan je denkt, en is ook door tientallen artiesten gecoverd. Ik ken het zelf van Helen Reddy, maar ook Bryan Ferry, Robbie Robertson, Rod Stewart en Michael Bublé hebben het gezongen, om maar een paar grote namen te noemen. En de melodie van “Glad Tidings” komen op menig feest voorbij.

Er zit veel Soul en Rhythm & Blues in dit album. Muziekstijlen die vooral uit de Verenigde Staten komen. Mocht u zich afvragen welk land in godsnaam de afkorting GBNI draagt, welnu dat is natuurlijk Noord-Ierland. Belfast, daar komt George Ivan Morrison, zoals Van voluit heet, vandaan.

Maar je hoort veel meer stijlen voorbij komen. Jazz, Rock en dus ook Ierse Folk. Maar als je er op let dan hoor je ook Beat, Blues, zelfs Gospel, en zeker ook een heus stukje klassiek. Op “Everyone” is de klavecimbel het dominante instrument. Al staat deze niet in de instrumentenlijst van het album genoemd, het is hem.

Van Morrison ken ik natuurlijk al van “Have I Told You Lately That I Love You”, uit de tweede helft van de jaren 80. Een alleraardigst nummer met een sympathieke titel. Maar als tiener raakte ik er niet echt van onder de indruk. Het was wel mijn eerste kennismaking met Van. Ik begreep dat hij van Them was en dat hij er toen al een hele muziek carrière op had zitten. Ik heb er eerlijk gezegd nooit zoveel mee gedaan.

Ten onrechte moet ik bekennen. Van is een echte muziek-muzikant. Hij maakt lekkere muziek, die je relaxed als achtergrond kunt opzetten, maar het is veel lekkerder om er lekker naar te luisteren, dan hoor je hoe subtiel hij zijn composities vorm gaf en hoeveel gevoel hij weet over te brengen. En dat geldt zowel voor zijn rustige ingetogen nummers als voor zijn stevigere nummers. En bij stevige nummers is het geen rock met gillende gitaren, maar hij gaat toch lekker te keer en zijn het de blazers die voor het volume zorgen. Doet me soms denken aan de Sensational Alex Harvey Band, maar die gingen nog een stukje ruiger.

Ik denk dat de kwalificatie meesterwerk niet te veel is voor Moondance. Van heeft alles zelf geschreven en bespeelt zelf meerdere instrumenten. Voor wie er niet genoeg van kan krijgen is er in 2013 een Deluxe versie van het album uitgekomen. Een ruim 4 uur durend document met 60 tracks. Veel dezelfde steeds weer, verschillende takes waarvan er hier en daar een paar de mist zijn gegaan. Discussie met de executive producer en geluidstechnici, is allemaal te horen. Leuk voor de verzamelaar en de echte fans. Had van mij niet gehoeven, ik haal het einde niet, ik zet liever de 10 nummers van het originele album nog een keer op.