Where We All Belong

Album van de Week van week 8-2019:

Where We All Belong – The Marshall Tucker Band

Beluister via Spotify

Zelf vind ik de naam van de band belachelijk. Het klinkt niet echt serieus en dan is het ook nog door een vergissing ontstaan. Marshall Tucker is geen lid van de band, ook nooit geweest en heeft eigenlijk ook niks met de band te maken. Het was een blinde piano stemmer die toevallig de studio huurde vlak voordat Toy Caldwell en zijn mannen de studio huurden. Ze zagen daar een sleutel liggen met de naam Marshall Tucker er in gegraveerd  en dat was kennelijk genoeg aanleiding om de band daarnaar te vernoemen. Wat de piano stemmer er van vond is niet bekend.

De naam die de band daarvóór droeg vind ik persoonlijk leuker en in ieder geval toepasselijker: The Toy Factory, naar de frontman Toy Caldwell. Maar misschien was die naam minder lucratief, net als nu met de naam Blokker, waar je geld toe krijgt.

Aanleiding om ‘Where We All Belong’ Album van de Week te maken is natuurlijk ‘This Ol’ Cowboy’ dat op dit moment een grote hit is in de Jaderlandse Top 40, met dat leuke opgewekte deuntje. Ik heb daar laatst al een heel verhaal over geschreven, dat ga ik allemaal niet herhalen, maar via deze link kunt u dat nog eens rustig nalezen.

‘This Ol’ Cowboy’ is de tweede hit van The Marshall Tucker Band in de Jaderlandse Top 40. Hun eerste, ‘Can’t You See’, staat niet op dit album. ‘Where We All Belong’ is een vrij lang album, ruim 83 minuten en toch maar 11 liedjes. De mensen die de plaat in de jaren zeventig kochten hebben de plaat dus vaak om moeten draaien: een dubbelaar met soms maar 2 liedjes op een kant. Er staat veel live werk op, en live maakten ze de nummers vaak behoorlijk lang, tot wel bijna 12 en 14 minuten.

Na de sterke opening met ‘This Ol’ Cowboy’ volgen twee nummers die nogal Country-achtig zijn. Als je niet van Country houdt moet je daar even door heen. Country is ook niet mijn favoriete genre maar ik kan het goed hebben. Daarna wordt het minder Country en meer Southern Rock, Blues, Rock & Roll en zelfs een beetje Jazz-achtig. Met van die snelle bass-nootjes, en ook het nodige blaaswerk komt voorbij.

Een vergelijking met Steely Dan is misschien wat hoog gegrepen. Toch is de parallel nog niet eens zo gek. Al was het maar omdat van de originele bezetting de helft al overleden is. Nu waren het bij Steely Dan maar 2 man, en bij The Marshall Tucker Band waren er 6 en daar zijn er inderdaad nog maar 3 over. Dat kan natuurlijk niet de enige overeenkomst zijn en dat is het ook niet. Nee, ook Steely Dan had aardig wat Country elementen in hun genre. Southern Rock dan weer niet, want ze kwamen uit Californië. Maar wel veel Blues, Rock, en veel Jazz. Steely Dan was zeker qua muzikaal vakmanschap absolute top. En ook The Marshall Tucker Band is echt van hoog niveau. Qua productie heeft Steely Dan wel een betere sound, het studiowerk zeg maar. Maar de arrangementen zitten echt heel goed in elkaar. En als je ze live hoort, dan moet je vaststellen dat ze hun kunsten goed beheersen.

Over het weliswaar steen goede nummer ‘This Ol’ Cowboy’ schreef ik dat daar niet hoogstaand wordt gezongen. Dat klopt wel maar zingen kunnen ze toch echt wel. Luister bijvoorbeeld eens naar het slotstuk van ‘Ramblin”. Daar zingt dan niet Toy Caldwell maar Doug Gray en die Doug die zingt daar eventjes als of het uit zijn tenen komt. Vastberaden, zuiver, ontspannen, uitbundig, goed getimed, echt knap.

Het aansluitende nummer is ook niet verkeerd, ’24 Hours At A Time’. Duurt geen 24 uur maar met 13 en een halve minuut is het nog steeds lang maar zeker niet te. Een stuk korter maar toch ook zo’n 7 en een halve minuut duurt ‘Take The Highway’ en dat is ook beslist een topper.

Wat opvalt is dat de teksten veel over hetzelfde thema gaan. Namelijk over gebroken relaties. Nu is dat met heel veel artiesten en met heel veel muziek wel zo. Maar hier ligt het er wel heel dik bovenop. En het typische daarbij is dat ondanks zo’n zwaarmoedig thema, de muziek vaak heel erg vrolijk klinkt, heel erg opbeurend. En in sommige gevallen kan het natuurlijk ook een opluchting of verademing zijn, al is het maar voor 1 van beide zo.

Ga er maar eens rustig voor zitten, je kunt er op heel veel verschillende manieren naar luisteren, in de auto, op de badkamer, op de achtergrond, of juist even lekker hard knallen. De muziek klinkt in ieder geval niet zo belachelijk als de naam van de band (doet vermoeden).