Covers

De Stichting Jaderland vindt het erg belangrijk te weten van wie een nummer origineel is danwel wie de componist is. Vandaar dat bij bijna alle nummers in de lijst de componist vermeld staat. En vandaar ook dat we een apart hoofdstuk wijden aan covers en originelen. Zodat we daar de bezoekers van de site goed over kunnen informeren.

Voor alle duidelijkheid: wij zijn niet tegen het coveren van nummers. Hoewel er niets boven originaliteit gaat, kan coveren ook heel functioneel zijn. Het coveren kan in zijn algemeenheid namelijk beschouwd worden als een eerbetoon aan het originele lied of aan de artiest. Niemand gaat immers een liedje coveren die hij of zij niet mooi vindt.

En als een artiest een mooi liedje hoort en denkt, mooi liedje maar zwakke uitvoering, dat kan ik veel beter, dan is het van algemeen nut dat hij of zij een eigen interpretatie uitbrengt, zo zou je kunnen zeggen. Mits er royalty’s worden betaald natuurlijk. We zouden anders verstoken zijn gebleven van The Stereophonics’ ‘Handbags and Gladrags’, Harry Nilsson’s ‘Everybody’s Talking’, Nathalie Imbruglia’s ‘Torn’,  The Hollies’ ‘The Air That I Breathe’ en nog veel meer mooie liedjes en of grote hits waarvan de originelen vrij onbekend zijn.

Wij vinden dat een lied gecoverd mag worden als het beter is dan het origineel. Is dat niet het geval, dan had het van ons niet gehoeven.

In onze ogen (of eigenlijk onze oren) mag eigenlijk alles van Bob Dylan gecoverd worden. De man heeft hele mooie liedjes geschreven, maar zijn eigen versies, laten we het zo zeggen, daar moet je van houden. Een Dylan-cover is bijna per definitie beter dan Dylan’s zelf gezongen origineel.

Het tegenovergestelde van Bob Dylan is in dit opzicht Elvis Presley. Als songwriter geen uitblinker, om even een understatement te gebruiken. Maar als vertolker geweldig, al zou hij het smurfenlied hebben gezongen (wat chronologisch net zou hebben gekund) zou het een hit geweest zijn.

In dit hoofdstuk behandelen we dus de verschillende soorten covers en eigenlijk meer dan dat.