FROM THE FIRES

Het Album van week 42-2018:

FROM THE FIRES – GRETA VAN FLEET

Beluister via Spotify

Wie is Greta van Vliet nu weer? Die zangeres ken ik niet. Nee het is geen zangeres maar een Amerikaanse band, en het is geen van Vliet maar Van Fleet. En als je het niet zou weten denk je dat je naar Led Zeppelin luistert. Het is inderdaad net Led Zeppelin, maar dan beter. Nog beter? Jazeker, nog beter, op Stairway To Heaven na want daar heb je het over een klasse apart.

De stem van zanger Joshua Kiszka is net Robert Plant, maar ook beter. Hoog, laag, alles zuiver. Heel flexibel wat dat betreft. In het lage register het timbre van Jim Morrison, en de hoge noten hyena howling zoals ook Robert Plant vroeger deed. En dat gecombineerd met het volume van Matthew Bellamy van Muse. Joshua Kiszka is absoluut een geschikte kandidaat voor de categorie beste rockzanger aller tijden.

Maar 1 album maakt nog geen zomer. Hun 2e album is nu net uit, maar die moeten we nog gaan luisteren, ga ik zeker doen als ik daar aan toe ben. Ben met hun eerste nog niet klaar. Eigenlijk is ‘From The Fires’ officieel geen album maar een dubbele EP. Ze hadden eerst een EP met 4 nummers, getiteld ‘Black Smoke Rising’, begin 2017. Eind 2017 hadden ze er 4 andere nummers aan toegevoegd en is het nog steeds een EP maar dan met de titel ‘From The Fires’. En nu in 2018 dus hun eerste officiële album, ik vermoed dat die ook nog wel eens album van de week gaat worden.

Het mooie van hun muziek is dat het de sfeer heeft van zeg maar 1970. Het zou ook zo uit die tijd hebben kunnen komen. Net als Suede in de jaren 90, dat klonk een beetje als Bowie uit begin jaren 70. Ik had het zelf niet in de gaten totdat mijn moeder stellig meende dat ik naar David Bowie zat te luisteren. Bij nader inzien was dat nog niet zo gek bedacht.

Luister bijvoorbeeld naar ‘Flower Power’, de titel zegt wat dat betreft al genoeg. Het laatste gedeelte speelt er zo’n leuk orgeltje mee zoals je dat eind jaren 60 zo vaak hoorde. Dat hoor je bijna nooit meer. Het is feitelijk blues, blues rock, en soms zelfs pure rock & roll. spetterend gitaarspel, de solo’s de riffs, de basslijn, alles klopt. Ook helemaal zo’n climax is het eind van ‘Edge Of Darkness’, waar Josha Kiszka helemaal los gaat, en de gitaarsnaren op knappen lijken te staan. En mijn luidsprekers soms ook.

Het drumwerk van Danny Wagner verdient ook eervolle vermelding. Omdat het soms lijkt dat hij meer op een stel potten en pannen aan het drummen is dan op een drumstel, heeft de band een heel herkenbaar geluid. Heerlijk.

Voor de Jaderlandse Top 40 is Greta Van Fleet echt de artiest van het Jaar, ondanks dat het jaar nog niet voorbij is. Het begon natuurlijk met de ‘Safari Song’, die de waarschijnlijk hit van het jaar ‘Common People’ van Pulp van de nummer 1 plaats stootte en maar liefst 22 weken in de lijst vertoefde. Daarna kwam de eerder genoemde ‘Edge Of Darkness’, ook en nummer 1 hit en inmiddels al 18 weken in de lijst. Momenteel staan er 3 nummers van de band in de Top 40 want ook ‘Black Smoke Rising’ staat er in, op nummer 4, en net nieuw binnen ‘Flower Power’. Er gaan er zeker nog meer verschijnen.

Gedateerde muziek? So what. Klassieke muziek is nog veel ouder en bloeit ook nog steeds wereldwijd. En laten we wel wezen, in de tijd waaruit deze muziek lijkt te komen, werd toch ook de best rockmuziek gemaakt. Led Zeppelin natuurlijk, Deep Purple, Black Sabbath, Wishbone Ash, The Who. Je kunt het ook zien als een eerbetoon aan het genre. De rock-sound uit de jaren 70 is uit de as herrezen, inderdaad … from the fires. In de verschijning van een moderne zeppelin, niet met waterstof, niet met helium, maar schitterend verlicht met LED.