TAPESTRY

Het Album van de Week van week 12-2019:

Tapestry – Carole King

Beluister via Spotify

“I Feel The Earth Move” hoorde ik voor het eerst in een vakantiehuisje op een Waddeneiland tijdens een lang weekend met vrienden in het begin van het vorige decennium. Het was het begin van een aardverschuiving in mijn muziekbeleving.

Iemand had de CD “Tapestry” van Carole King meegenomen en ‘s avonds opgezet. Precies de juiste sfeer van het moment. Men merkte op dat ik opvallend stil was voor mijn doen maar ik was gewoon lekker naar de muziek aan het luisteren.

“You’ve Got A Friend” kende ik natuurlijk wel, “It’s Too Late” ook wel eens gehoord maar daar hield het wel zo’n beetje mee op. Carole King kende ik verder alleen van naam. Mijn associatie met haar ging over vrolijke kinderlijke jaren 60 dansliedjes. Dat klopt in die zin wel dat Carole King in de jaren 60 vooral bekend was als componist, samen met haar ex Gerry Goffin. In de jaren 70 daarentegen ging Carole King op de solotour. Heel succesvol. “Tapestry” was één van de best verkochte albums aller tijden en het album van het jaar 1972.

De eerder genoemde aardverschuiving bestaat daarin dat zij deel is gaan uitmaken van mijn favoriete artiesten. In de jaren 90 kwam ze niet in beeld. In 2003 scoorde ze de ene na de andere hit in Jaderlandse Top 40, want dat ging toen ook heel fanatiek. En vervolgens stond ze zo’n beetje in de Top 5 van mijn favoriete artiesten. En ze is daarmee uiteraard ook een van mijn favoriete zangeressen, waarvan ik er een heel aantal heb. Ik moet wel zeggen, qua zangcapaciteiten moet ze er wel een paar voor laten gaan. Als je wel eens naar de live opnames geluisterd hebt van Carole King in The Carnegie Hall in juni 1971, dan moet het opgevallen zijn dat ze eigenlijk gewoon vals zong. Hoge uithalen zoals Beth Hart moet je van haar zeker ook niet verwachten. Maar toch is ze een absolute topper. Om te beginnen schrijft ze het (bijna) allemaal zelf, tekst en muziek. Ze begeleidt zichzelf op de piano. En ze zingt het op de manier zoals ze het ook bedoeld heeft (neem ik maar aan). Het komt gewoon goed binnen. Het mooie vind ik persoonlijk, is de authentieke jaren 70 sound, zoals ik dat in mijn kinderjaren veelvuldig gehoord heb, maar dan van andere artiesten. Vooral vaak op vakanties in de bergen, en daar associeer ik het dan mee. Vandaar ook dat ik dit heerlijke muziek vind om in de vakantie te draaien. Maar ook gewoon midden in het jaar. Haar latere werk heeft die sound niet en is voor mij daarom al een stuk minder aantrekkelijk. Ze zit dan meer in de hoek van Celine Dion en dat soort zangeressen, en daar moet je van houden, of niet.

Carole King heeft heel veel goede nummers die je heel lang mooi kunt blijven vinden. Maar wat jammer is, is dat er niet 1 of 2 bij zitten die er echt bovenuit springen. Er staat ook geen enkel nummer van haar bij de beste 100 in de Jaderlandse Top 5000. Ook heeft ze nooit een nummer 1 hit gehad in de Jaderlandse Top 40. Wel staat ze met 82 (!) liedjes in de Jaderlandse Top 5000. De hoogste staat op nummer 106 en die komt niet van “Tapestry”, maar van “Fantasy”, wat ik een nog beter album vind.

Ik wil nog even benadrukken dat ik het heel vreemd vind dat de muziek van Carole King, en of dat nou van “Tapestry”, “Fantasy” of “Music” is, me meeneemt naar mijn kindertijd, heerlijk onbezorgd, terwijl ik haar liedjes helemaal niet van toen ken. Het zijn waarschijnlijk de klanken die de associatie oproepen. Maar die associatie wil ik wel mijn hele leven blijven houden. Dus ik zal haar muziek ook weer niet te vaak moeten opzetten.

Ondanks haar leeftijd en verminderde productiviteit doet ze nog steeds mee in de Jaderlandse Top 40. Dit jaar en ook vorig jaar toen ze ook een hit scoorde samen met Slash, de ex-gitarist van Guns n’ Roses.

Over een paar maanden is er weer een bergwandelvakantie en dan komt “Tapestry” onderweg of ter plekke zeker nog voorbij, daar zorg ik wel voor. Behalve beluisteren zullen we de hoes van het album ook nog eens goed bekijken. Het is namelijk dat we niet compleet zullen zijn die vakantie. Niet iedereen kan mee helaas. Maar toevallig doet de voorkant van “Tapestry” heel erg denken aan een van de dames die niet mee kan, maar die er wel bij was toen ik “I Feel The Earth Moves” voor het eerst hoorde. Als we de hoes meenemen is ze er toch een beetje bij.