comfortably numb

Altijd al een mooi nummer gevonden. Sowieso het mooiste van The Wall. Alleen ben ik dit nummer op de een of andere manier steeds beter gaan waarderen. In de loop der jaren heel vaak gehoord, en het gaat op geen enkele manier vervelen, het blijft altijd lekker klinken, het hele nummer door. Het gitaarwerk van Gilmour is hier op zijn best. Zijn stijl is hier ook onmiskenbaar, op laatst zet hij pas hoog in, heel mooi alleen jammer dat het lied dan ophoudt. Gewoon opnieuw draaien is dan het beste.