silent lucidity

Dit nummer had chronologisch gezien meteen al in de mijn eerste top 100 aller tijden kunnen staan, die kwam in 1990 net als dit nummer dus. Alleen begon ik me die tijd minder te interesseren voor de top 40 muziek. Omdat er te veel bagger op werd gedraaid. Maar dan loop je wel het risico dat je brilliantjes zoals deze mist, maar dat is het risico. Silent Lucidity was een bescheiden hitje in Nederland.

Ik herontdekte het nummer ruim 10 jaar later in het symfonische rockprogramma van Kees Baars, maar beter laat dan nooit.

Het nummer is om verschillende redenen heel erg goed. Maar wat vooral opvalt zijn de vioolorchestraties. Het mooiste gedeelte is de combinatie drums en violen in het begin van de 5e minuut wanneer Geoff Tate ‘tumble down’ zingt. Ik heb het altijd al een pink floyd-achtig nummer gevonden. En dat blijkt niet zo vreemd wanneer je ontdekt dat wijlen Michael Kamen het arrangement en de vioolorchestratie voor zijn rekening nam.