Zware beroepen
Het is opvallend hoeveel bejaarde artiesten er de laatste tijd in de Jaderlandse Top 40 staan. Voor een deel is dat oud werk natuurlijk, bijvoorbeeld van Elton John, Carole King, Bruce Dickinson. Maar het betreft ook nieuw materiaal van bejaarde artiesten, zoals van Robbie Robertson, Van Morrison, Mark Knopfler (als gastartiest), Jeff Lynne (Electric Light Orchestra), nog een keer Van Morrison, Bruce Springsteen (met een film versie van Sun Down), Brian May, Roger Taylor, The Who en binnenkort de Simple Minds.
Toch bijna wel allemaal mensen van rond de 70. En ze zeggen dat artiesten een zwaar leven hebben. Grappig nu net deze week een discussie woedt over de vraag wat zware beroepen zijn. Het artiestenvak is kennelijk, gelet op de leeftijd en productiviteit van genoemde muzikanten, geen zwaar beroep.
Okay, deze week overleed Ginger Baker, de legendarische drummer van Cream, maar die was dan ook al tachtig, dat is niet gek voor een artiest. Genoeg artiesten die dat niet halen, zoals David Bowie en Freddie Mercury, om bij artiesten te blijven die deze week ook in de Jaderlandse Top 40 staan en van dezelfde generatie zijn als bovengenoemde artiesten. Van laatst genoemde is recentelijk ook een nieuwe uitgave verschenen. Het betreft een niet eerder vrijgegeven versie van ‘Love Me Like There’s No Tomorrow’ van het ‘Mr. Bad Guy’ album.
Het meest opmerkelijk is toch wel het verschijnen van een nieuw album van The Who. Leuk nummer trouwens dat ‘All The Music Must Fade’. Niet typisch The Who maar wel typisch Daltrey. Allesbehalve zoetzappig. Het is pas hun 12e studio album, en dat in een tijdspanne van maar liefst 54 jaar! Dat ze nog bestaan. Het zijn alleen nog maar Townshend en Daltrey. Moon en Entwistle zijn er al lang niet meer. Grappig als je bedenkt wat Roger Daltrey zong in het titelnummer van hun eerste album ‘My Generation’: ‘Talkin’ ’bout my generation(!) I hope I die before I get old’. Dat is ze niet gelukt, behalve de drummer (42 geworden) dan, en de bassist (58) enigszins. Daltrey en Townshend zijn respectievelijk 75 en 74 en dan brengen ze een plaat uit en die begint met ‘I don’t care, I know you’re gonna hate this song’. Erg grappig. En ze hebben in mijn geval geen gelijk, want als ik het nummer zou haten was het geen Week Alert zijn geworden.
Als u de Jaderlandse Top 40 een beetje volgt zal het u opgevallen zijn dat we 2 nieuwe favoriete zangeressen hebben ontdekt: Tori Kelly die inmiddels al op 1 heeft gestaan en nu met 3 nummers tegelijk in de lijst staat. En de andere nieuwe favoriete zangeres staat nu ook met 3 nummers in de lijst en dat is Amy Wadge. Hele goede aanwinsten. Naast 2 oude vertrouwde favoriete zangeressen die toevallig momenteel ook genoteerd staan, te weten Carole King en Beth Hart. Die laatste heeft pas weer een nieuw album uitgebracht, ‘War In My Head’ en dat is deze week het Album van de Week.
Over albums van de week gesproken: we hebben nog wel steeds een Album van de Week, maar we zijn helaas niet in de gelegenheid om er recensies over te schrijven. Dat gaat vast wel weer een keer komen. Recensies schrijven is geen zwaar beroep maar de tijd is beperkt en er zijn prioriteiten. Het heeft te maken met een nieuwe hobby. En toevallig hebben gedeeltes van de tekst van 2 liedjes uit de huidige Jaderlandse Top 40 daar mee te maken: Rufus Wainwright met ‘Sword Of Damocles’, en Carole King met ‘One Small Voice’.
Zwaar beroep of niet, we juichen het toe dat artiesten tot op hoge leeftijd muziek blijven maken. Dat gaat ze in veel gevallen nog heel goed af, het bewijs staat in de actuele Jaderlandse Top 40.